۲ سالی هست؛ اسم رمضون که میاد یاد یه آهنگ میفتم. یاد زیبایی هاش.یاد انرژی ای که به من داد اون آهنگ توی اون سال.
سال ۸۷ دقیقا نمیدونم چه ماهی بود ولی ماه رمضون بود.آهنگی از محسن چاوشی توی نت پخش شد. تو ناز میکنی (ناز) حتی اسم (تو ناز میکنی) هم آدم رو شاد میکنه.
برای همه پیش اومده که یه آهنگ خاطره بشه و هروقت گوش میکنیم یادش بیفتیم.ولی برای من (تو ناز میکنی) به این خاطر موندگار شد که محسن چاوشی بعد از اون دیگه مثل قبل نخوند.
این آهنگ اینقد زیبا بود و اینقد انرژی به من داد که تمام روزای رمضون گوش میکردمو گرسنگی(طاقتشو ندارم) که هیچ ؛ خواب رو هم گاها فراموش میکردم.
رمضون رویایی ای بود.تصاویر جاهایی که میرفتم و آهنگ رو هم گوش میکردم جلوی چشامه.
پ.ن:
۱- ادای دینی بود به آهنگ (تو ناز میکنی) برای ساختن اون روزهای خوب و به مناسبت رسیدن روزش
۲- تا وقتی محسن مثل قبل نخونه هر سال ماه رمضون ازش یاد میکنم