صدای یه آدم بی پول

چند روز پیش سری به آهنگای فسیل شده ی مستر چاوشی زدم.یه چیزایی از این صدا درمیومد عجیب*.آدم میمونه که محسن 89 رو باور کنه یا محسن 84 رو.نمیدونم کدوم خودشه.

امیدوارم فقط با 2 آلبوم جدیدش واقعا برگرده.

اون کلمه رو که فک کنم بیشتر شما توجه کردید (چون گوش زیاد تیزی هم نمیخواد) میذارم .یه بار دیگه دانلود کنید و بگوشید.

حجم:74 کیلو بایت

دانلود

فقط به ته صدای کلمه ((تو)) توجه کنید



*جایی که به نظر من یه کلمه  کل قطعات یکی از آلبومای جدیدشو میخره.

دوس نداشتم با فاصله زمانی کم آپ کنم.ولی اگه اینو الان آپ نمیکردم دیگه از فضاش میومدم بیرون


با خودش هم ناسازگار بود

آهنگ ((ناسازگار)) از آلبوم حساسیت (ایمان قیاسی) با آهنگسازی و تنظیم مستر چاوشی هم بعد از اون همه مانوری که مجلات و  سایتها روش دادن ، پخش شد.

حتما همه منتظر یه تنظیم و ملودی آنچنانی بودین  خیال باطل.

همه چیز متوسط بود.

البته در مورد این آهنگ جای امید هم هستا.مثلا اگه خود مستر چاوشی این آهنگ رو با قدرت و با فریاد و خشن بخونه (تقریبا محال) و یه چندتا از بیتهای این ترانه هم حذف شه و بعد کلا یه نفر دیگه تنظیم کنه ،من بهش امیدوار میشم    آدم خنده ش میگیره وقی میبینه بعد از اون همه تعریف ماحصل زحمات این مجموعه (حرف     ه     ای )  شده این آهنگ

به حریص و 13 که امیدی نداشتم ، الان یه حس کاملا بیخیالی هم بهم دست داده.از مستر چاوشی میخوام حداقل اگه ملودی هاش برای 2 آلبوم در حال انتشارش هم شبیه همیناس یا کلا نده بیرون یا اگه داد بیرون یه چند سالی بیخیال ملودی سازی بشه.برای گذران زندگی هم به یه فعالیت دیگه ای به جز ملودی سازی در موسیقی بپردازه یا کلا کار نکنه (تا الان فک کنم اندازه چند سالی مایه جمع کرده باشه).کار نکنه واسه خودش بهتره.

و یه سوال از مستر چاوشی:

در یکی از مصاحبه ها گفتید که ملودی برای کسی نمیسازید و این رو هم که برای آقای قیاسی ساختید به این خاطر بوده که تونسته اون چیزی رو که شما میخواین اجرا کنه.

میشه بفرمایید کدوم قسمت اجرای آقای قیاسی نظر شما رو جلب کرده؟  من فک میکنم این اجرا همون علی جعفری هم که آماتور خوندینش میتونه داشته باشه.

روز دیوونگیا سه شنبه بود!*

از روز اولی که بنا شد در این وبگاه از چاوشی عزیز بنویسم نذری نانوشته داشتم با خودم که فقط سه شنبه ها بنویسم و روی نذرم هم ماندم و از این به بعد هم می مانم؛ اما امروز بهانه ای داشتم برای نوشتن که سه شنبه بودن یا نبودن را بی اهمیت میکرد.

امروز نیلوفر عزیزم، نیلوفر دوست داشتنی مان، نیلوفری که با تمام زیبایی های بی شمارش و تمام ضعف های نه چندان زیادش، اولین فریاد چاوشی ما روی زمین بود.

اولین فریاد نام او توسط هوادارانش بی آنکه واهمه ی سانسور شدن داشته باشند!

اولین فروش میلیونی اش بعد از سالها دانلود میلیونی!

اولین تجربه ی عشق را فریاد زدن آنقدر شیرین بود و هست که به سادگی نتوان از دو سالگی اش گذشت.

امروز یه شاخه نیلوفرمان دو ساله شد؛ نیلوفری که برای به ثمر رسیدنش خون دل خوردیم و متاسفانه به رسم انسان بودن** خودمان پرپرش کردیم!

امروز روز بزرگی است هم برای من، هم قطعا برای خانواده ی چاوشی.

برای من که هنوز لذت پخش صدایش از تک تک فروشگاه ها، لذت دیدن پوستر هایش که پشت به همه کرده بود و در سراسر شهر خود نمایی میکرد و لذت شیرین شنیدن کجاس بگو، تبریک، قله ی خوشبختی و... که از پخش اکثر ماشین ها بی وقفه به گوش می رسید؛ به اندازه سر سوزنی کمرنگ نشده و هنوز بیست و سوم مهر ماه غرق لذتم میکند، لذت ناب فریاد کشیدن نامش و به خود بالیدن برای عاشقش بودن. 

*بیست و سوم مهر ماه سال هشتاد و هفت سه شنبه بود.

**رسم انسان دو پاست که بی انصافانه بر زیبایی ها چشم ببندد و بی رحمانه بتازد، بی توجه به این که چه چیزی هایی را زیر پا له میکند، چیزهایی که دیگر هرگز مثل اول نخواهند شد!

کاشکی

تو این روزا که مثه شب سیاهه* خیلی وقتا شده که گفتم کاش محسن چاوشی مجوز نداشت، اصلا چی میشد هنوزم غیر مجاز بود؟

همیشه هم با خودم میگم خیلی هم بهتر بود، اگه غیر مجاز بود شاید مثل اون وقتا...

این بحث مجاز بودن یا نبودن هر روز توی ذهنم میاد و هر دفعه میگم کاش نبود تا روزی که سنتوری اومد.

وقتی استند سنتوری رو دیدم نا خودآگاه ذهنم رفت به عقب، اون موقع که توی روزنامه ها خبرش بود که به دلایل مسخره مجوز نمیگیره و باید اصلاحیه بخوره، اول گفتن اسم فیلم نباید علی سنتوری باشه، چه معنی داره اسم یه معتاد اسم امام اولمون باشه!!! اسم فیلم شد سنتوری! بعد گفتن چاوشی مجوز نداره بعد از کلی حرف و رفتن و اومدن قرار شد رادان قطعه ها رو دوباره بخونه! خود چاوشی هم گفت: امیدوارم رادان بتونه خوب اجرا کنه!

آخر چرخید و چرخید تا سنتوری بدون مجوز اومد بیرون اونم با صدای چاوشی، انگار بدون مجوز بیرون اومدن شده بود سهمِ دلش، سهمِ دلمون!یادمه پوستر سنتوری اون موقع این بود   

 

  

 

نسخه ی اصلی فیلم اومده بود بیرون اما پوسترش همون پوستری بود که بنا بود با مجوز بیاد؛ سنتوری با صدای بهرام رادان!!!

آخ چه دردی بود این بی مجوزی، صدای سازش همه جا پر شده بود اما نمیشد داد زد، نمیشد پوستر فیلم رو عوض کرد، نمیشد گله کرد، نمیشد...!!!حالا اول چیزی که روی استند جلب نظر میکنه اسمشه:  

 

 

 

 سنتوری با صدای  محسن چاوشی

از اون روز تا حالا هر وقت این بحث مجاز بودن یا نبودن رو توی ذهنم شروع میکنم تهش استند سنتوری میاد جلوی چشمم و با خودم میگم 

آخ که چه لذتی داره اسمتو فریاد کشیدن 

 

*این روزا خیلی کلنجار میرم با خودم که چی شد؟ چرا اینجوری شد؟ یه سری حرفا هر روز توی ذهنم چرخ میخوره

همه ش به خاطر مجوزه؟!  

-کاشکی انقدر نذر و نیاز نمی کردیم!  

چقدر اون موقع ها که اسمشو با دو تا «واو» می نوشتن حرص میخوردم که چرا اسمشو غلط می نویسن و چیزی نمیگه؟! اما انگار تمام صمیمیت و مهربونی ش توی همون یه دونه «واو» بود!  

-کاشکی همیشه اسمشو غلط می نوشتیم!  

چقدر با خودم میگفتم این آدم باید دنیا زیر پاش باشه، باید صاحب بهترین چیزا باشه چون غرور براش معنا نداره؛ حالا خونه داره بهترین جا، ماشین داره بهترین مدل، نوش جونش حقش بود اما سرد شده، خیلی؛ یعنی معنی غرورو یاد گرفته؟!  

-کاشکی پولدار نمی شد!  

چقدر امام رضا و راه کربلا رو گوش کردیم؟  

-کاشکی همون موقع که یه کلاغ رو سیاه بود و یه طاووسِ پیاده انقدر گوش میکردیم که پُر میشدیم، که دیگه گوشمون نشنوه سلام آقا رو! که گوشمون نشنوه مداحی کردنو به جای عشق بازیِ شیرین یه کلاغ و طاووس با اماماشون.  

این پسره، محسن چاوشی رو میگم؛ به عشق همه ی ما میخونه، به عشق هواداراش اما الان یه جور دیگه میخونه؛ یه جوری دیگه خوندنش به کنار، این همه ناله رو جای اون همه صلابت گذاشتن به کنار، دیگه به عشق ما هم نمیخونه! قبلنا با ما حرف میزد باهامون درد و دل میکرد میگفت چرا و چی شده؟ الان بعد چند ماه به جای حرف زدن با ما میره با مجلات مصاحبه میکنه تیکه میپرونه! من هر آهنگو با یه لحن میخونم! یکی هم نیست بگه «تو ناز میکنی» و «ناز» که یه آهنگ بود اونا چرا انقدر لحنشون فرق داره؟! چی شده غریبه شدیم با دلش؟ چی شده که از ما یه دنیا فاصه س تا دلش؟  

-کاشکی، کاشکی ماشین زمان داشتم، ماشین زمان داشتمو چاوشی رو میبردم توی استدیو و اون عکس رو با عینک آفتابی ای که ری بون اصل نبود! اما یه دنیا سادگی و صمیمیت داشت بدون غرور! خودم ازش میگرفتم، کاشکی یه بار دیگه چاووشی رو حس میکردم؛ کاشکی...  

 

 

قلب های درب و داغون

تقدیم به محسن چاووشی ۸۵=>  :


سی دی ژاکت را در دستگاه میگذارم

آهنگ اول را پلی میکنم

می گویم ناله ها خوش آمدید - خوش آمدید

آهنگ اول را استپ میکنم

و هی ... آهنگ بعدی را پلی میکنم

های ناله

ناله

ناله های لعنتی

فقط همین

های ناله ها

دست بردارید

چشمهای ما به در خشک شد

قلب های ما توانی ندارند

های ناله

ناله

ناله های لعنتی

فقط همین


پ.ن:

برگرفته از شعر زیبای کیکاووس یاکیده